HIJ KOMT

Als moderne ouders liegen wij zo weinig mogelijk tegen onze kinderen. Die van ons weten bijvoorbeeld al lang dat ze uit de buik van mamma komen en niet uit de bloemkool. Hoe ze daar dan precies zijn beland, vragen ze zich gewoon nog niet af, dus daar hoeven we ook niet om heen te draaien. Ik denk trouwens niet dat er nog veel kinderen vandaag de dag in die bloemkolen geloven, dat stamt nog uit de tijd dat je kinderen alles kon wijsmaken en dat je nog geen zwangere Barbies had met baby'tjes in de buik. Fantaseren doen wij wel, daar zijn we zelfs erg goed in. Zo weten mijn kinderen al lang dat er in pinda's een kaboutertje zit. Wist u niet, hè? Geeft niet, veel mensen weten dat niet. Maak maar eens een zelfgepelde dubbele pinda voorzichtig open. Ziet u hem zitten, daar boven in? Puntmutsje en puntbaardje. Nog een klein wondertje dat dat zo lang geheim gebleven is.
Maar net als zoveel andere moderne ouders gaan wij een opvoedkundig leugentje om bestwil niet uit de weg. Dat is natuurlijk precies de reden dat Sinterklaas nog steeds bestaat. Een kind van deze tijd gelooft echt niet meer dat Zwartepiet stoute kindjes in zijn zak stopt om naar Spanje te brengen, maar het kan zich heel goed voorstellen dat de cadeautjes groter worden naar mate je liever bent. En vanaf ongeveer deze periode is dat een grote steun in de rug van alle ouders.
Bij ons speelt dat dit jaar al langer. Wij zijn namelijk in Spanje op vakantie geweest. Helemaal vergeten te vertellen. Zoals iedereen weet komt Sinterklaas daarvandaan. Immers: 'Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan.' Maar als je 's zomers op een terrasje zit, achter een koel biertje en een lekker glaasje perzikkensap, denk je daar niet zo over na. Totdat we hem opeens zagen lopen. Geen twijfel mogelijk: lange blondgrijze golvende haren tot op de schouder, aardbei-vormige neus en van onbestemde leeftijd, ergens tussen de 80 en de 400. Alleen zijn snor en baard ontbraken, maar hij was dan ook duidelijk op vakantie. Trainingsbroek en voetbalshirt van FC Barcelona. Ons viel op dat Sint slecht ter been was, hij liep op krukken, maar zijn trouwe schimmel Amerigo was er dan ook niet bij.
Mijn zoon twijfelt hevig. Waar zijn de Zwartepieten dan? Dat lijkt me duidelijk, die zijn al vast pepernoten aan het bakken en cadeautjes aan het kopen en inpakken. Voordat je het weet, is het al weer 5 december.
Dat klinkt mijn dochter in elk geval logisch in de oren.
Onder tafel krijg ik een hint en een blauwe plek op mijn scheenbeen. Mijn dierbare echtgenote vindt dat onze dochter iets te veel onder de indruk raakt. Ze wordt er helemaal stil van. Bovendien voelt de bejaarde Spanjaard zich misschien wat ongemakkelijk onder de priemende blikken van mijn kinderen.
'Wie gaat er mee schelpen zoeken?'
Verder hebben we niet veel beleefd op vakantie in Spanje; maar me dunkt!