INDIAAN

In de aanloop naar het indianenpartijtje, het eerste verjaardagspartijtje waarvoor onze zoon is uitgenodigd, wordt niets aan het toeval overgelaten. Met mama heeft hij het kostuum geregeld en het deert hem blijkbaar niet dat het eigenlijk een paar maatjes te groot is. Persoonlijk vind ik het niet zo heel stoer, een indiaan met omgeslagen broekspijpen, maar ik hou mijn mening wijselijk voor me en de felgekleurde hoofdtooi is inderdaad prachtig.

Ik neem met de jongen een paar indianenwoorden door die altijd van pas kunnen komen.

'Uch', betekent volgens mij 'goedemorgen' en 'oef' zoiets als 'hoe gaat het met u?' De vrouw van een indiaan noemen ze 'squaw' en de baas van alle indianen heet 'chief'. In tomeloze bewondering vraagt de jongen zich af hoe papa dit toch allemaal weet. 'Van opa geleerd,' lieg ik, want eigenlijk heb ik al die wijsheden uit de oneindige serie Arendsoog en Witte Veder, van P. en J. Nowee, maar daar kom ik nog wel eens op terug als hij kan lezen.

Na de taalvaardigheid is het tijd voor de bewapening, ook iets voor 'jongens over elkaar', zoals mijn indiaan dat noemt. Ik ben zelf een uiterst vredelievend persoon, maar ik stuur mijn zoon natuurlijk niet weerloos de prairie op, dus scharrel ik wat rond in en om het huis, op zoek naar bruikbare materialen. Het leuke van mij, vind ik zelf, is dat ik dan ook altijd wel wat verzin. Mijn zoon weet dat ook en scharrelt hoopvol achter me aan. Op een zoldertje vind ik een flink stuk elektriciteitspijp. Het spul waar ze vroeger hoelahoeps van maakten en blaaspijpjes voor papieren pijltjes. Ik leg hem uit dat je in zijn algemeenheid twee soorten indianen hebt, indianen die met blaaspijpjes jagen en indianen die zich behelpen met pijl en boog. Hij gelooft mij natuurlijk op mijn woord en hij heeft het principe en de werking van het blaaspijpje opvallend snel onder de knie. Maar als papa het niet erg vindt, zou hij een pijl en boog toch ook wel erg leuk vinden. Elektriciteitsbuis blijkt geduldig en buigzaam en het blaaspijpje kan tevens dienst doen als pijl. Nu alleen even opletten dat de kat Sylvester niet naar de eeuwige jachtvelden wordt gestuurd.
'Heb je dat ook van opa geleerd? Wil de jongen weten.
'Ja, ‘zeg ik, 'en later leer jij dat weer aan jouw zoon.' Maar ik herinner me van mijn eigen vader in dit opzicht alleen dat hij ooit een zeepkist voor me knutselde. Maar dat was dan ook wel de zeepkist aller zeepkisten die mijn hele jeugd lang trouwe dienst heeft gedaan. Dat moet ik met mijn twee linkerhanden nog maar zien te evenaren voor mijn zoon.
Alle moeite is niet voor niets geweest. Mijn zoon heeft een geweldig indianenpartijtje gehad, en daar was het ons allemaal om te doen. Alleen het pak heeft hij toch maar niet aangedaan, dat vond hij bij nader inzien blijkbaar een beetje zonde. Ik neem tenminste niet aan dat het iets met die omgeslagen broekspijpen van doen heeft.