OP HERHALING

De vakantie is al weer vergeten en vergeven, papa en mama zijn al weer een paar weken aan het werk, het mooie bruin begint al weer wat te verbleken. Dan gaat de crèche voor twee weken dicht en mogen ze dus op herhaling. Mama neemt er speciaal vrij voor en ze gaan allemaal leuke dingen doen. Dat gaat ze tegenvallen, voorspel ik zwartgallig, want ik heb normaal geen hekel aan mijn werk en ik ben ook niet echt jaloers aangelegd, maar ik wil natuurlijk ook best allemaal leuke dingen doen.

Dat gaat tegenvallen omdat Nederland geen buitenland is waar de zon altijd schijnt, omdat het huishouden natuurlijk gewoon doorgaat en er dus boodschappen moeten worden gedaan, omdat mama het toch niet zal kunnen laten om contact te zoeken met haar zaak aangezien er immers een telefoon in de buurt is. Je snapt zo'n crèche ook niet; niet voor iedereen komt het gelegen om juist vakantie te nemen in de periode dat zij sluiten. Voor mij bijvoorbeeld komt het ongelegen en voor mijn vrouw is het toch een hele sjouw, twee kinderen. Laten we ook vooral niet vergeten dat het toch meestal pappa was die op vakantie de duo-kinderwagen voortduwde.

De hele rit van de zaak naar huis blijk ik zo te kunnen vullen met onredelijk zelfbeklag. Zo bont maak ik het tegen mezelf dat ik, als ik onze straat in rijd, er rekening mee hou een totaal ontredderd gezin aan te treffen, waar vaders met vaste hand en een bemoedigend woord orde en rust herstelt.

Alsof ik die van mij niet beter kende.

Thuis zitten mijn zoon en dochter elkaar vrolijk te begraven onder duplo-steentjes, papa wordt met veel gekir en gejuich begroet. Via de babyfoon hoor ik mijn vrouw ergens in huis neuriën. Dat klinkt ook al niet naar een beroerde dag.

Heel leuk hebben ze het gehad, blijk uit het verslag.

Nee, echt lekker weer was het niet, maar ze zijn toch met de fiets naar de supermarkt geweest. Gewoon allebei een jas aan. Dat was inderdaad even wennen, twee kinderstoeltjes op de nieuwe fiets, maar het ging best. Simon was voor het eerst mee en die wilde niet in het wagentje blijven zitten, dus dat werd een gezellige puinhoop. Simon grijnst eens breed om het verhaal te bevestigen. Hij is nog in de leeftijd dat stout eigenlijk nog schattig is en daar maakt hij ruimschoots misbruik van.

En toen zijn ze naar de boerderij geweest om kwark en kaas te halen en daar durfde Elma wel de kippen te aaien, maar niet de kalfjes. Mijn dochter knikt beurtelings enthousiast ja en nee en krijgt weer een kleur van de herinnering aan de opwinding.

En toen de kinderen hun middagdutje deden is ze zelf ook even op de bank gaan liggen. Vanmiddag mochten ze naar Bambi kijken, want het was toch te slecht om in de tuin te spelen. Morgen hebben ze een afspraak met Daan en z'n moeder.

'Hoe was jouw dag schat?'