OPA

'Ga jij maar eens kijken wat er met hem aan de hand is, 'zegt mijn vrouw, 'ik weet het ook niet meer.' Het persoontje in kwestie ligt al in bed, flink wat vroeger dan normaal. Als zij het ook niet meer weet, is er waarschijnlijk een dag vol strijd geweest, die uiteindelijk besloten is met extra vroeg naar bed.

'Hij is heel stout geweest,' licht zijn zus me ook maar vast in als ze me de trap hoort opkomen. Niet omdat ze wil klikken, dat wel ze overigens ook best wel wil, maar omdat ze verongelijkt is dat zij niets gedaan heeft, tenminste nergens op betrapt is, maar toch ook de dupe is. Als mama zo boos moet worden, heeft ze ook geen zin meer om uit Pinkeltje voor te lezen en als er toch niet meer wordt voorgelezen, kan de dochter ook maar beter meteen naar bed, want die kan een beetje extra slaap best wel gebruiken.

'En hij heeft me op zwemles ook aan de haren getrokken.'

Daar ga ik natuurlijk niet op in. Zolang er jongetjes en meisjes en zwembaden bestaan, worden meisjes door jongetjes aan de haren getrokken, daar gaat deze vader geen straf voor uitdelen, daarvoor kan ik me nog te goed herinneren dat ik zelf een jongetje was.

'Iedereen is boos op je, hè?, zeg ik achteloos tegen mijn zoon terwijl ik over zijn hoogslaper hang. Het hangt daar zo gezellig als aan de tap van een bruin café en het valt niet mee om dan streng te blijven.

'Ja.' Dat was hem zelf ook al opgevallen.

'Zeker erg stout geweest.'

'Ja.' Ontkennen heeft nu geen zin. Maar hij wil tot zijn verdediging aanvoeren dat het stukgooien van bloempotten eigenlijk het idee van zijn vriendje was en dat hij het buurmeisje wel moest meppen omdat die 'stomme idioot' tegen hem zei.

'Dat is toch niet leuk, als je elke dag ruzie hebt?' Ja hoor eens, ik heb ook niet op de opvoedschool gezeten en ik word ook maar gestuurd.

'Nee.' Maar daar is nu eenmaal niets aan te doen, hoor ik hem denken.

'Waarom doe je dan zo?'

'Omdat ik geen opa heb.'

'Pardon?'

'Alle kindjes hebben een opa, alleen ik niet.'

'Nou er zijn vast nog wel meer kindjes die geen opa meer hebben.'

'Nee hoor!'

'Wel! Zal ik eens aan juf vragen?'

'Nee, dat hoeft niet, maar het is wel waar.'

'Zal ik dan eens een opa voor jou zoeken?' Ik heb wel een paar kandidaten op het oog.

'Een echte opa? Dat kan niet. Opa is dood.'

'Wat wil je dan doen met opa?'

'Lekker knuffelen.'

Zolang we nog geen nieuwe opa gevonden hebben, kan dat ook met papa. En dat doen we dan maar, want bij ons gaat niemand boos en ongeknuffeld slapen. Stout of lief.

'Wat is er toch met die jongen aan de hand, snap jij er iets van?' Mijn vrouw zoekt steun.

'Tja,' zeg ik, 'je zult het misschien een vreemd verhaal vinden...'