TE VROEG

We hebben post gekregen van de school waar onze dochter straks naar toe gaat. Het duurt nog ruim een half jaar voordat mijn dochter daar haar opwachting zal maken, maar blijkbaar kunnen ze niet wachten. Of er heeft een vrijwilliger gedacht: 'Zo, dan is dat maar gebeurd.' De dikke envelop is geadresseerd aan 'de ouders/verzorgers van...' en uit de inhoud blijkt ook waarom. Er worden vandaag de dag nogal wat wijzigingen aangebracht in de naamgegevens en dat denkt de school zo te omzeilen. Moderne tijden, moderne school. Het informatiepakket, dat bestaat uit de 'Statuten en Huishoudelijk reglement', een 'Nieuwsbrief' en de 'Schoolgids', is overal vergelijkbaar droog en duidelijk. Ik hoor mijn vrouw instemmend brommen terwijl ze de documentatie nauwkeurig bestudeert. Zij heeft haar eigen schooltijd als bijzonder gelukkig ervaren en dat gunt ze mijn dochter dus dubbel en dwars. En daarom mag er niets aan het toeval worden overgelaten, de voorbereidingen kunnen wat haar betreft niet vroeg genoeg beginnen. Ik ben het daar niet mee eens. Ik vind het bijvoorbeeld nergens voor nodig dat ik nu al de naam van de meester ken waarbij het kind straks in de klas komt. Als ik die de avond van de eerste schooldag uit het verslag van mijn dochter hoor, is dat vroeg genoeg. Ik zelf heb een kwart eeuw met wisselend succes in het dagonderwijs mogen doorbrengen en ik weet uit ervaring dat het niet altijd een pretje is. Nu, na al die jaren, komt mijn antiautoritaire hart nog in opstand bij het lezen van het 'Huishoudelijk reglement'. Terwijl dat op zich zelf natuurlijk een heel redelijk reglement van een heel vriendelijke school is. Later zal ze pas beseffen dat de eerste vier jaren van haar leven een vakantie waren die nooit had mogen eindigen.

Maar ik mok tegen beter weten in. Als ik mijn dochter zie, weet ik dat ik mezelf van alles kan wijsmaken, maar dat ik het niet zal kunnen tegenhouden. En ik zal het niet willen. Ze zal het er waarschijnlijk prachtig vinden, want ze wil zo graag weten en leren. Vanmorgen nog moest mijn vrouw de klok uitleggen. Waarom het 'al laat' is als het 'zeven uur' is en hoe laat het dan nou is. Maar ze is pas drie-en-een-half. En het duurt nog zeker een half jaar voordat ze begrijpt dat het 'kwart over zeven' is en niet 'half drie', al is dat ook weer niet zo'n hele erge vergissing voor iemand die net de klok begint te leren. En over een half jaar gaat ze eerst een weekje wennen, dan is het al grote vakantie en daarna gaat ze echt elke dag.

We moeten maar voorzichtig beginnen te wennen aan het idee.

Volgende week is er een eerste bijeenkomst van ouders van nieuwe instroom-kleuters. Mijn vrouw gaat in elk geval en ik denk wel dat ik meega. Kan ik meteen vragen of je tegenwoordig nog steeds het Huishoudelijk Reglement moet overschrijven als je straf hebt.