TEGENSLAG

Dat hadden we al verwacht en voorspeld, dat we er op terug zouden moeten komen. Uit de praktijkverhalen van anderen en uit de theorieboeken voor ouders hadden we al begrepen dat het een hele klus zou worden, en nu we het allemaal zelf meemaken valt het ons inderdaad niet mee. We kunnen ons er niet aan onttrekken. In het begin hadden we nog zo iets van 'dat regelen ze op de crèche vanzelf', maar zo werkt dat niet. We nemen nu onze verantwoordelijkheid en inmiddels zijn we volop betrokken, of we wilden of niet. Zindelijkheidstraining. Aflevering Twee. Wat ons betreft zit er wat weinig schot in de zaak, maar we mogen niks forceren. We moeten ons enthousiasme vooral niet overdrijven. Nu al kan onze dochter ons wat achterdochtig aankijken als we het bleke plasje in het potje eendrachtig toejuichen en in optocht naar de wc brengen, waar we het dan ritueel doortrekken. Onze zoon er gewoon achteraan: geen idee waar het over gaat, maar altijd present als er wat te keten valt. Aan de dochter ligt het ook niet, die doet ons dat pleziertje graag. Ze geniet van de show en de aandacht en neemt bij voorkeur midden in de kamer pontificaal voor de televisie plaats. Maar met evenveel gemak en plezier gaat het nog in de luier. Het is ook moeilijk, denk ik, als je zoveel tegelijk moet leren en onthouden. Als je eigenlijk nog niet eens het verschil tussen poepen en plassen precies kent. En het valt al helemaal niet me als je moe bent en even niet oplet. Of je broertje probeert steeds de pot onder je uit te trekken als je net je best aan het doen bent.
In deze omstandigheden zit natuurlijk niemand te wachten op wat er gebeurd is. Het kind is op de crèche in de wc gezakt en ze kon er niet meer uit. Iemand had vergeten de bril omlaag te doen. 'We waren wel erg geschrokken, maar moesten toch ook wel lachen,' geven ze op de crèche ruiterlijk toe. Ze zal het nooit mogen weten, ze zal diep gekrenkt zijn in haar waardigheid, maar dat kunnen we ons nog wel levendig voorstellen. Laten we toch vooral niet alles al te serieus nemen. Veel te snel zijn dit alleen nog maar dierbare herinneringen.
We zullen de verantwoordelijke voor het incident dan ook niet te hard vallen, degene die vergeten is de bril omlaag te doen. Natuurlijk hebben we het een en ander wel uitgezocht. We weten dat het een hij is en een goede vriend van onze dochter en zijn naam is bij de redactie bekend. Maar we moeten natuurlijk wel allemaal bij de les blijven. Dit mag niet nog eens gebeuren. Deze tegenslag verkeert makkelijk in een terugslag; kunnen we opnieuw beginnen.
De volgende dag blijkt gelukkig dat de schade van het ongeluk beperkt blijft. Ze heeft onbekommerd weer plaatsgenomen. Zonder resultaat weliswaar, maar het ging om het gebaar, om het willen.
We denken dat we nu ergens halverwege zijn.